Stations

Voor de zomervakantie kozen de kinderen in het atelier zelf het materiaal en maakten ze wat ze wilden. Dat werkte best goed. Maar er waren toch ook wat haken en ogen aan zoveel vrijheid. De naaimachine was bijvoorbeeld heel populair en de kinderen had ik kussentjes leren naaien, maar ze wilden meer. Kleding! En inderdaad heb ik dat een paar keer begeleid, maar het vroeg veel van mijn tijd en aandacht, die ik dan niet meer aan de rest van de groep kon besteden. En er was nog iets waar ik lang over na moest denken en veel over moest sparren met collega’s. Het viel me op dat veel kinderen in hun comfortzone bleven, kozen voor bekende materialen en technieken. Terwijl ik denk en vind dat een school juist is om te leren wat op onbekend terrein ligt. Lang verhaal kort: ik werk nu met stations.

Er zijn 8 plekken in het atelier die ik heb ingericht rondom een techniek of materiaal, waar ik kort laat zien wat de bedoeling is en hoe je met het materiaal omgaat. Na de uitleg kiezen de kinderen waar ze willen werken. Ze hoeven niet alles te doen (het is zeker geen circuit) en ik heb het zo bedacht dat ik niet overal super nodig ben. Dat ik tijd heb om overal gesprekjes te voeren, te observeren, werk te fotograferen etc. En niet alleen ik ben er heel blij mee. Ook de kinderen zijn blij dat ik de kaders aangeef. En wat wordt er veel geleerd! Het is zwaar genieten, iedere dag weer. Of zoals een meisje vandaag verzuchtte; “Ik zou hier iedere dag wel willen zijn.”


Onderstaande foto’s zijn gemaakt op het ‘station’ Oostindische inkt, meer foto's op mijn instagram.