Is het kunst...

... of kan het weg?

Zo vlak voor de zomer is de vensterbank in het atelier een trieste aanblik. De werkstukken die de kinderen de moeite waard vonden zijn opgehaald en wat er nog ligt is stuk, onaf of vergeten. Ik pak de afvalbak en een handveger en schuif alles in de oranje vuilniszak. Het doet een beetje zeer en het zet me aan het denken. Ik wil graag met de kinderen procesmatig werken, ze technieken leren waarbij het eindproduct in eerste instantie niet zo belangrijk is. Maar lukt dat wel met de opzet die ik afgelopen januari bedacht? 

De afgelopen weken waren kinderen vooral bezig met frutselzakjes maken, al dan niet met zoutdeeg erin. 'Juf, heeft u lenzenvloeistof?' De slijmhype is nog steeds niet over. Bijna alle klei ging op aan een borstbeeld, dat onbakbaar is want veel te massief. Ik zag het te laat. 

Ik ga de zomer gebruiken om mijn methode aan te passen. De vrijheid van 'werken zonder opdracht' ga ik veranderen. Ik zie teveel hartjes, te weinig onderzoek. Te weinig spelen ook!  Met allerlei materiaal, vormen en kunstenaars als inspiratiebron. Het borrelt en bruist... maar ik weet... eerst in de rust! ​