29/10/2021 2 Comments Huppelend hartNa de eerste 6 weken hangt het atelier vol prachtig werk. Het hele lokaal ademt kunst en creativiteit. Ik ben er heel blij mee en zit er tussen de bedrijven door gelukzalig van te genieten. Er was geen plek om alles wat de kinderen gemaakt hadden tentoon te stellen en dus heb ik nu besloten dat er toch werk mee naar huis mag. Hoewel ik eerder had aangegeven dat al het werk op school zou blijven. Het geeft niet. Ik vond het heel zinvol om de instant motivator om iets te maken om mee naar huis te nemen uit te schakelen en nu te ontdekken hoe gehecht de kinderen wel/niet zijn aan het werk dat ze maakten. Achterin de klas heb ik een uitstaltafel ingericht en kunnen de kinderen na de werktijd werk uitzoeken om mee te nemen. De kinderen reageren heel verschillend. De een gaat meteen op zoek naar zijn/haar werk en de ander hoeft niets mee.
Een meisje bleef wat dralen bij het teruggaan naar de klas. Vorig jaar viel ze me op omdat er regelmatig geen land met haar te bezeilen was. Ze wilde weinig tot niets van me aannemen en was erg negatief. Over zichzelf. Zó verschrikkelijk negatief, dat ze niets van wat ze maakte, wilde bewaren. Ze was elke werktijd kwaad op me, omdat ik haar dwong haar reflectiebriefjes aan haar portfolio toe te voegen. Want de tekenoefeningen die ik op de achterkant had laten doen, waren ‘mislukt’, dat zag ik toch ook wel?! Woedende tirades kreeg ik om mijn oren. Ik heb er met haar leerkracht over gesproken, met collega’s en ik heb allerlei dingen bedacht en geprobeerd. Van negeren tot ongevraagd positieve feedback geven op heel onverwachte momenten en contact met haar maken buiten het atelier. En nu zei ze: ‘Juf, ik had nog iets gemaakt, maar ik kan het niet vinden’. Eerder had ik, toen haar klasgenoten er nog waren, de stapel doorgebladerd en af en toe een naam roepend werk omhoog gehouden, dat dan door de eigenaar in ontvangst genomen werd. Zij had haar werk ook aangenomen tot mijn verrassing en ik had mijn best gedaan om dat niet te laten merken. Het leek me goed om haar zo achteloos mogelijk haar werk aan te bieden. En nu wilde ze meer. Ook de experimentele kliederkunst van behangerslijm, steengruis en inkt wilde ze mee naar huis. We zochten en vonden haar werk. Ze nam het mee. Mijn hart huppelde.
2 Comments
Ipo
3/11/2021 09:05:01 am
Zo'n verhaal maakt me als voormalig leerkracht blij.
Reply
Heleen
7/11/2021 12:44:12 pm
:-)
Reply
Leave a Reply. |
Heleenwerkt als atelierpedagoog met kinderen uit de groepen 5 t/m 8 van de basisschool. |
Copyright © 2020 - algemene voorwaarden